Definicja domu publicznego
Dowolny lokal - na przykład mieszkania prywatne, sauny, salony masażu - może zostać sklasyfikowany jako dom publiczny, jeśli jest wykorzystywany przez więcej niż jedną kobietę lub więcej niż jednego mężczyznę na cele prostytucji, tego samego dnia lub w różnych dniach.
Jeśli więc dzielisz lokal z kimś innym i pracujesz co drugi dzień lub tydzień, lokal zostanie mimo to uznany za dom publiczny, nawet jeśli nigdy w danym momencie nie pracuje w nim więcej niż jedna osoba.
W sytuacji, gdy pokoje lub mieszkania w jednym budynku są wynajmowane oddzielnie różnym osobom oferującym usługi seksualne, cały budynek może zostać mimo to uznany za dom publiczny, jeśli osoby te faktycznie pracują razem. Zastosowanie będą miały dowody na wspólne korzystanie z kluczy, pomieszczeń do mycia i toalet, klatek schodowych, umów najmu itp.
Jeśli jesteś jedyną osobą, która w danym lokalu świadczy usługi seksualne, z pomocą - lub bez pomocy - pokojówki niepracującej, lokal nie zostanie uznany za dom publiczny. (Release 'Sex Workers and the Law' 2011)
Pokojówki
Choć legalne jest posiadanie pokojówki lub sprzątaczki, która Ci pomaga i pozwala zwiększyć Twoje bezpieczeństwo, policja może domniemywać, że pokojówka sprzedaje seks i że lokal tym samym jest domem publicznym, zwłaszcza, jeśli osoba ta jest młoda.
Mogą oni twierdzić, że rolę pokojówki można pełnić powyżej pewnego wieku, co nie jest prawdą, choć odrębnym wykroczeniem jest zezwalanie dziecku w wieku 4-15 lat na chodzenie do domu publicznego.
Pokojówki lub sprzątaczki w domach publicznych bez wątpienia są narażone na ryzyko oskarżenia o prowadzenie domu publicznego. Jeśli jednak Twoje obowiązki mają charakter służebny i nie masz wpływu na ceny ani usługi, zazwyczaj nie popełniasz wówczas wykroczenia.
W przypadku współpracy z prostytutką pracującą samotnie pomocne w Twojej obronie może być posiadanie wyraźnej, pisemnej umowy o Twoich obowiązkach (np. sprzątanie i wszczynanie alarmu w razie napaści przez klienta). (Release 'Sex Workers and the Law' 2011)